Das wüstenhausen lied

Wüstehausa nebe draußa
(Meldoie: eine Seefahrt die ist lustig)


I. Wüstehausa, neba draußa,
Doch wer Wüstehausa kennt
Und mit offne auga rom guckt
Sicher manches schene fendt.
II. Wüstehausa, neba draußa,
da hats reiche Bauersleut
und es isch dort, wie wo anders,
wer net dumm isch, der isch gscheit.
Nach jeder Strophe:
Hol-la-hi, hol-la-ho
Hol-la-hi-a hi-a hi-a, hol-la-ho
III. Wüstehausa, neba draußa,
s´wohnt a fleißiges Völkle dort
und wer´s schaffa nett kann leida,
geht am liebsta wieder fort.
IV. Wüstehausa, neba draußa,
d´Straßa stehet voller Gäns
eine fetter als die ander
ja, die Hausemer, die hen´s.

V. Wüstehausa, neba draußa,
schöne Mädle gibt´s dort au,
wer uf Schönheit keinen Wert legt
fendet auch a reiche Frau.
VI. Wüstehausa, neba draußa,
aber ebbes gefällt mer nett,
dass oft die Weibsleut d´hosa traga
und des gehört sich einfach net.

VII. Wüstehausa, neba draußa,
isch a Völkle froh und heiter
und des isch au gar kei Wonder,
denn des sind doch d´Stangenreiter.
VIII. Wüstehausa, neba draußa,
hat a stolze Feuerwehr
und des muß a jeder saga:
es wär letz, wenn´s nett so wär.

IX. Wüstehausa, neba draußa,
hat sogar, jetzt horchet bloß:
einen Singkreis! Alle Achtung !
denn sie singa ganz famos.
X. Wüstehausa, neba draußa,
und zum Schluß da sag i noch:
onser liabes Wüstehausa
des soll leba drei mal hoch !!!!