I. Wüstehausa, neba draußa,
Doch wer Wüstehausa kennt
Und mit offne auga rom guckt
Sicher manches schene fendt. |
II. Wüstehausa, neba draußa,
da hats reiche Bauersleut
und es isch dort, wie wo anders,
wer net dumm isch, der isch gscheit. |
Nach jeder Strophe:
Hol-la-hi, hol-la-ho
Hol-la-hi-a hi-a hi-a, hol-la-ho |
III. Wüstehausa, neba draußa,
s´wohnt a fleißiges Völkle dort
und wer´s schaffa nett kann leida,
geht am liebsta wieder fort. |
IV. Wüstehausa, neba draußa,
d´Straßa stehet voller Gäns
eine fetter als die ander
ja, die Hausemer, die hen´s. |
|
V. Wüstehausa, neba draußa,
schöne Mädle gibt´s dort au,
wer uf Schönheit keinen Wert legt
fendet auch a reiche Frau. |
VI. Wüstehausa, neba draußa,
aber ebbes gefällt mer nett,
dass oft die Weibsleut d´hosa traga
und des gehört sich einfach net. |
|
VII. Wüstehausa, neba draußa,
isch a Völkle froh und heiter
und des isch au gar kei Wonder,
denn des sind doch d´Stangenreiter. |
VIII. Wüstehausa, neba draußa,
hat a stolze Feuerwehr
und des muß a jeder saga:
es wär letz, wenn´s nett so wär. |
|
IX. Wüstehausa, neba draußa,
hat sogar, jetzt horchet bloß:
einen Singkreis! Alle Achtung !
denn sie singa ganz famos. |
X. Wüstehausa, neba draußa,
und zum Schluß da sag i noch:
onser liabes Wüstehausa
des soll leba drei mal hoch !!!! |